Życie
Jean Monnet urodził się w 1888 r. w Cognac w departamencie Charente we Francji. Pochodzi z rodziny producentów win, a w dzieciństwie był często świadkiem wizyt zagranicznych kontrahentów.
W wieku 16 lat włączył się w prowadzenie rodzinnego przedsiębiorstwa, co umożliwiło mu liczne podróże, najpierw do szkoły handlowej w Londynie, a następnie w interesach do Kanady, Stanów Zjednoczonych, Rosji i Egiptu, gdzie zajmował się sprzedażą koniaku spółdzielni „J.G. Monnet & Co”.
Mimo że w 1908 r. Jean Monnet został zwolniony ze służby wojskowej ze względów zdrowotnych i nie objęła go powszechna mobilizacja w 1914 r., chciał wziąć udział w działaniach wojennych.
Gdy miał zaledwie 26 lat, ku zaskoczeniu rodziny udało mu się spotkać z premierem René Vivianim, któremu przedstawił swój plan koordynacji zasobów na potrzeby wojska.
Rząd francuski wysłał go następnie do Londynu, gdzie utworzył francusko-brytyjski system wspólnego zarządzania dostawami i transportem morskim.
Dzięki skutecznemu działaniu podczas I wojny światowej zyskał uznanie najważniejszych polityków tamtego okresu. W 1919 r. został zastępcą sekretarza generalnego Ligi Narodów i pełnił tę funkcję do 1923 r.
Rząd francuski wysłał go następnie do Londynu, gdzie utworzył francusko-brytyjski system wspólnego zarządzania dostawami i transportem morskim.
Na początku II wojny światowej zaproponował nową odważną ideę, by stawić czoła rosnącej sile hitlerowskich Niemiec: unię francusko-brytyjską. Pomysł ten pojawił się jednak zbyt późno – kilka tygodni później marszałek Pétain podpisał zawieszenie broni.
Odrzucając politykę kolaboracyjną rządu Vichy, Monnet podjął współpracę z rządami Wielkiej Brytanii i USA w celu dalszej walki z faszyzmem.
W 1943 r. został członkiem Francuskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego w Algierze.
Po zakończeniu II wojny światowej generał de Gaulle powierzył Jeanowi Monnetowi opracowanie planu odbudowy zrujnowanej gospodarki Francji.
Jean Monnet był głównym inicjatorem pierwszych kroków na drodze do integracji europejskiej, a następnie do późnej starości kontynuował działalność w Komitecie Działania na rzecz Stanów Zjednoczonych Europy, który założył za własne pieniądze w 1955 r.
W 1975 r. wycofał się z działalności publicznej i osiadł w Houjarray, gdzie przystąpił do pisania wspomnień dokumentujących jego misję zjednoczenia Europy.
Chronologia
- 9 listopada 1888 rnarodziny w Cognac w rodzinie sprzedawców koniaku
- 1904-1908nauka i podróże zagraniczne w interesach rodzinnych
- 1916utworzenie Rady Sojuszniczego Transportu Morskiego w Londynie
- 1919-1923zastępca sekretarza generalnego Ligi Narodów
- 1939przewodniczący francusko-brytyjskiego komitetu koordynującego wspólne zaopatrzenie wojsk
- 1941u boku prezydenta Roosevelta wspiera plan zwycięstwa, który czyni z USA „arsenał demokracji”
- 1943przystąpienie do Francuskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego w Algierze
- 1950sporządzenie deklaracji Schumana
- 1951podpisanie traktatu EWWiS i objęcie przewodnictwa w Wysokiej Władzy
- 1955ustanowienie Komitetu na rzecz Zjednoczenia Państw Europy
- 1976przejście na emeryturę i pisanie wspomnień w Houjarray
- 1979śmierć i pogrzeb na cmentarzu w Bazoches-sur-Guyonne (Yvelines)
- 9 listopada 1988 r.przeniesienie prochów Jeana Monneta do Panteonu w Paryżu
