Zijn leven
Jean Monnet werd in 1888 geboren in Cognac, in het Franse departement Charente. Omdat hij uit een familie van wijnbouwers kwam, zag hij als kind voortdurend buitenlandse klanten komen en gaan.
Toen hij 16 jaar was, stapte hij in de familiezaak. Zo kreeg hij de kans om veel te reizen: eerst naar Londen, om het vak van handelaar te leren, en daarna naar Canada, de Verenigde Staten, Rusland en Egypte, om de cognac van de coöperatieve onderneming “J.G. Monnet & Co” te verkopen.
Jean Monnet kon in 1908 om gezondheidsredenen zijn dienstplicht niet vervullen. Bij de algemene mobilisatie in 1914 werd hij dan ook niet opgeroepen, maar hij wilde wel zijn bijdrage leveren in oorlogstijd.
Toen hij nog maar 26 was, slaagde hij er tot verbazing van zijn omgeving in een ontmoeting te regelen met René Viviani, voorzitter van de ministerraad, om zijn visie te geven op de oorlogsbevoorrading.
Daarop stuurde de Franse regering hem naar Londen, waar hij Frans-Britse samenwerking tot stand bracht om gezamenlijk de bevoorrading en het vervoer over zee te beheren.
Dankzij zijn succesvolle optreden tijdens WO I werd hij bekend bij de toenmalige politici. Hij werd in 1919 benoemd tot adjunct-secretaris-generaal van de Volkenbond, een functie die hij tot in 1923 bekleedde.
Daarop stuurde de Franse regering hem naar Londen, waar hij Frans-Britse samenwerking tot stand bracht om gezamenlijk de bevoorrading en het vervoer over zee te beheren.
Aan het begin van WO II kwam Monnet met een gedurfd voorstel: een Frans-Britse Unie om de oprukkende Duitse troepen van Hitler te stuiten. Op dat ogenblik was het al te laat: een paar weken nadien tekende maarschalk Pétain de wapenstilstand.
Jean Monnet wees het collaborerende Vichyregime af. Hij bood de Britse en de Amerikaanse regering zijn diensten aan om de strijd tegen de fascistische regimes voort te zetten.
In 1943 werd hij aangesteld als lid van het Frans Comité voor Nationale Bevrijding (CFLN) in Algiers.
Kort na WO II droeg generaal de Gaulle Jean Monnet op een herstelplan voor Frankrijk op te stellen om de ineenstorting van de economie tegen te houden.
Hij was niet alleen de belangrijkste bezieler aan de wieg van de Europese integratie, maar bleef zich tot op hoge leeftijd inzetten via het actiecomité voor de Verenigde Staten van Europa, dat hij in 1955 met eigen middelen had opgericht.
In 1975 trok hij zich terug in zijn huis in het gehucht Houjarray. Daar schreef hij zijn Memoires, waarin hij getuigt van zijn inzet voor eenheid in Europa.
Chronologie
- 9 november 1888geboren te Cognac, in een familie van handelaren in cognac
- 1904-1908Opleiding en reizen naar het buitenland voor het familiebedrijf
- 1916Oprichting van het Intergeallieerd Comité voor vervoer en bevoorrading over zee (Londen)
- 1919-1923Adjunct-secretaris-generaal van de Volkenbond
- 1939Voorzitter van de Frans-Britse coördinatiecommissie voor middelen van de geallieerden
- 1941Adviseur van president Roosevelt: draagt bij aan de uitvoering van het “Overwinningsprogramma”, dat van de Verenigde Staten het “arsenaal van de democratie” moest maken
- 1943Lid van het CFLN in Algiers
- 1950Redactie van de Schumanverklaring
- 1951Ondertekening Verdrag tot oprichting van de EGKS, waarvan Monnet de Hoge Autoriteit voorzit
- 1955Oprichting actiecomité voor de Verenigde Staten van Europa
- 1976Monnet trekt zich terug in Houjarray en schrijft er zijn Memoires
- 1979Overlijden en begrafenis op het kerkhof van Bazoches sur Guyonne (Yvelines)
- 9 november 1988Overbrenging van de as van Jean Monnet naar het Pantheon (Parijs)
