Zijn visie
Jean Monnet heeft zich ten dienste gesteld van het algemeen belang en gedurende zijn hele leven hetzelfde ideaal nagestreefd: “eenheid tussen de volkeren”.
Mensen samenbrengen rond een gemeenschappelijk doel, daarin geloofde hij rotsvast. Die eenvoudige gedachte kenmerkt zijn optreden tijdens de twee mondiale conflicten en bij de oprichting en verdere uitbouw van de Europese Gemeenschap.
Daarbij heeft Jean Monnet een onvermoeibare inzet getoond. Hij was pragmatisch en vastberaden, maar besteedde ook veel aandacht aan het woord. Bij elke nota, bij elk document streefde hij een geduchte efficiëntie na. Soms werden de teksten wel tientallen keren herschreven, tot zij voldoende beknopt en duidelijk waren.
Als bezieler van het Europese gemeenschappelijke project kon Monnet zorgvuldig medestanders uitkiezen om zijn visie uit te werken en concreter te maken. De “Monnetmethode” was er vooral op gericht “mensen samen rond de tafel te brengen” om een dialoog op gang te brengen en samen oplossingen te vinden voor gemeenschappelijke problemen.
Als je vastbesloten bent over het te bereiken doel, dan moet je actie ondernemen zonder na te denken over de kans dat je faalt. Zolang je het niet hebt geprobeerd, kun je niet zeggen dat iets onmogelijk is

Tussen zondag 16 april en zaterdag 6 mei hebben wij negen versies [van de Schumanverklaring] opgesteld. Moeilijk te zeggen of dat veel of weinig is – hier geldt voor mij slechts één regel: blijf eraan werken zolang het moet
Europa zal niet in één keer worden opgebouwd, noch volgens één enkel plan: het zal het resultaat zijn van concrete verwezenlijkingen, die in de eerste plaats een feitelijke solidariteit tot stand brengen

Om te beginnen moeten de “gemeenschappelijke grondslagen voor de economische ontwikkeling worden gelegd”, eerst voor kolen en staal en daarna ook op andere domeinen
De kracht van eenvoudige ideeën neemt het wantrouwen weg, dat de belangrijkste bron is van misverstanden tussen volkeren

Gelijkwaardigheid is van essentieel belang in de onderlinge betrekkingen tussen de volkeren. Vrede kan niet duurzaam zijn als zij berust op discriminatie